17 november

Vorige week was het precies een jaar geleden dat Saar ter wereld kwam, dus zouden we eigenlijk een feestje vieren want ze zou 1 jaar worden.

Al weken zag ik op tegen deze dag en wilde hem het liefst overslaan maar ja dat kon helaas niet.

Ik had zoveel plannen in me hoofd om op die dag te doen zoals naar het strand gaan ballonnen op laten enz… maar toen het zo ver was had ik eigenlijk nergens zin in.

Het is een heel zwaar jaar geweest en nog steeds heb ik moeite met het accepteren dat Saar overleden is.

Tuurlijk gaat het beter dan een jaar geleden en ik heb ook zeker af en toe weer kunnen genieten want ondanks dat ik erg verlang om bij Saar te wezen, ben ik niet alleen moeder van haar maar ook van Guusje en voor haar gaat het leven gewoon door en moet ik een moeder voor haar wezen die niet altijd down en verdrietig is maar ook lol met haar kan maken.

Daarbij komt ook nog eens dat er weer een klein meisje in mij buik zit die ook alle liefde kan gebruiken en wil ik me daar op focussen en hopen dat het dit keer wel ons gegund is.

Maar ook al gaat me leven door er zal altijd een stukje van mijn hart zijn omdat we Saar zijn kwijt geraakt